Brazilië – IN VOGELVLUCHT

Brazilië: 8e blog vogels

In blog 8 toon ik een selectie van de vogels van mijn reis naar Brazilië. Ik gebruik bij de onderschriften ook weer de Engelse benamingen, waarbij ik als leidraad het boek “birds of brazil” van Wildlife Conservation Society heb gebruikt. Ik heb naar eer en geweten getracht de juiste benamingen bij de juiste vogels te plaatsen. Mochten er fouten in zitten dan houd ik mij voor eventuele correcties aanbevolen.

Een veel voorkomende vogel in de Pantanal is de Kingfisher en is qua gedrag een beetje te vergelijken met de ijsvogel in Nederland maar wel veel minder schuw. Er zijn verschillende soorten en kleuren.

Terwijl wij over het water voeren zaten ze rustig te wachten tot we er vis in gooiden.

De black skimmer lijkt veel op een visdiefje met de punt van de snavel over het water en proberen een vis te vangen.

De jabiru of reuzenooievaar, een vogel van indrukwekkende grootte. Zijn leefgebied strekt zich uit van Mexico tot noordelijk Argentinië en broeden in hoge bomen.

De caracara’s behoren tot de valkachtige op het Amerikaanse continent Er zijn veel soorten.

Hier eindigt het eerste blog over de vogels er komt nog meer!

Brazilië: 7e blog Heron

In dit blog een aantal van de vele soorten reigers(heron) gefotografeerd in de Pantanal. De meest voorkomende die ik gezien heb is de witte reiger (great egret). De reiger is niet hetzelfde als de Europa maar zijn wel verwant aan elkaar. onder de foto’s staan ook hier weer de Engelse benamingen.

De Agami heron op bovenstaande foto’s is erg zeldzaam, de vogel zat verscholen in het struikgewas in slechte licht omstandigheden waarbij het uiterste uit de camera gehaald moest worden 1/160 sec f 8.o iso 12800 !

Dit was blog 7 in het volgende blog nog meer vogels.

Brazilië: 6e blog de Toekan

In blog 6 over mijn reis naar Brazilië toon ik wat foto’s van de toekan. Toekans (Ramphastidae) zijn een familie van vogels uit de orde spechtvogels die voorkomt in Midden- en Zuid-Amerika.

Ik gebruik bij de onderschriften de Engelse benamingen.

De channel-billed Toucan heb ik gezien in de Zuidelijke Amazone de enige op een locatie boven in een boom.

Het meest opvallende kenmerk van de toekan is de grote maar toch vederlichte veelkleurige snavel, die soms half zo lang is als het dier zelf, maar meestal ongeveer een derde van zijn lichaamslengte bedraagt. Deze snavel bestaat uit hoorn, dat wordt gestut door een netwerk van bot. Volgens wetenschappers in Science fungeert de enorme snavel als een koelsysteem, net als de oren van een olifant. Ze ontdekten dat de temperatuur van de snavel snel verandert als de omgeving warmer of koeler wordt. Zo kan de toekan snel overtollige lichaamswarmte kwijtraken. Bovendien kan de toekan met zijn snavel een lelijke houw toebrengen, maar ook vogels met veel kleinere snavels zijn daartoe in staat. Vaak hebben vogels een snavel die is toegesneden op het voedsel dat het dier eet. De snavel van de toekan, die zich voornamelijk voedt met kleine vruchten, heeft inderdaad de juiste lengte, maar is veel te groot om bij het eten veel voordeel te bieden. Toekans voeden zich voornamelijk met vruchten, en soms ook met insecten en spinnen.(Bron Wikipedia)

De foto’s van de Toco Toucan en de Chestnut-eared Araçari zijn genomen bij de Pouso Alegre Lodge, waar een vogelvoeder plaats ingericht was.

Tot zover de Toekan

In het volgende blog zullen nog meer vogels worden getoond.

Brazilië: 5e blog de Ocelot

Tijdens ons verblijf in het SouthWild Pantanal Lodge hadden we de gelegenheid om de ocelot te fotograferen.

Vroeger heette de lodge Fazenda Santa Tereza en was het een veeboerderij.

De ocelot jaagt voornamelijk ’s nachts en vooral op de grond. Bij de lodge was een voederplaats ingericht waar de dieren na het invallen van de duisternis op afkwamen(als we geluk hadden). Deze plek wordt met lampen verlicht waar de dieren zich blijkbaar niet aan storen. Om ca 18.30 uur namen we plaats op banken bij deze plek en dan maar wachten. We hadden geluk twee avonden hebben we er gezeten en beide avonden hebben we twee verschillende dieren kunnen waarnemen.

De ocelot (Leopardus pardalis) is een kleine katachtige die samen met de margay, de tijgerkat, de Geoffroykat en de nachtkat tot de groep van de pardelkatten behoort. De ocelot leeft van Midden-Amerika tot in Zuid-Amerika. De ocelot wordt ook wel de pardelkat genoemd. De ocelot heeft opvallend lange poten. Het lichaam wordt ongeveer 125 centimeter lang en heeft een staart van bijna 40 centimeter. De ocelot wordt maximaal 16 kilogram zwaar. Naast een luipaardtekening kan de ocelot ook een zwarte vacht hebben.(bron: Wikipedia).

Hier eindigt blog 5

Wordt vervolgd.

Brazilië: 4e blog de Kaaiman

In dit 4e blog heb ik wat foto’s geplaatst van de Kaaiman en wat andere diersoorten.

Kaaimannen zijn krokodilachtigen die alleen voorkomen in Midden- en Zuid-Amerika, vrijwel uitsluitend in het noorden en noordoosten. De alligators en kaaimannen hebben net als echte krokodillen (Crocodylidae) en gavialen (Gavialidae) hun eigen unieke kopvorm. De kop van echte alligators lijkt op die van krokodillen maar is iets korter en breder. Het belangrijkste verschil is dat er bij een alligator met gesloten bek alleen boventanden te zien zijn, geen ondertanden zoals bij een krokodil. Kaaimannen hebben dezelfde schedelvorm als alligators, alleen nog wat korter en breder. Ze vangen er meestal vrij kleine prooi mee.(bron Wikipedia)

Meestal liggen ze doodstil in het water of op de rivieroever om toe te kunnen slaan voor een prooi.

Allemaal even lachen voor de foto.

Bovenstaande foto is genomen met hoge snelheid vanuit de boot waardoor er bewegingsonscherpte in het water is ontstaan.

Bovenstaande reptiel zou de Argentijnse zwart-witte Tegu moeten zijn, even “gegoogled”. Deze lag op een morgen voor de deur bij de lodge.

Deze Coatis zijn gefotografeerd met slechte lichtomstandigheden tijdens het invallen van de duisternis toen ze uit de bosjes te voorschijn kwamen. Het zijn inheemse dieren uit Zuid en midden Amerika, Mexico en de zuidwestelijke Verenigde Staten.

Coatis houdt de staart vaak rechtop; het wordt als zodanig gebruikt om troepen coatis bij elkaar te houden in hoge vegetatie. De punt van de staart kan op zichzelf iets worden bewogen, zoals het geval is bij katten.

De reuzenotter (Pteronura brasiliensis), in Suriname ook wel grote waterhond genoemd, is een Zuid-Amerikaanse ottersoort. Dit dier is de grootste ottersoort en behoort samen met de veelvraat en de zeeotter tot de grootste marterachtigen. De reuzenotter is de enige soort uit het geslacht Pteronura. De reuzeotter is een bewegelijk dier en zeer lastig te fotograferen.

Hier eindigt blog 4

Het is nog niet de laatste