Ik ben begin augustus met een aantal mensen afgereisd naar Brazilië voor een bezoek aan de Pantanal een beschermd natuurgebied ten zuiden van Cuiabá. Onder begeleiding van een gids van Southwild, een Wildlife Company in Zuid Amerika, zijn we naar diverse lodges afgereisd om ons in de natuur op het gebied van fotografie uit te leven.
Maar eerst even in Cuiabá een vlucht genomen naar Alta Floresta. Van Alta Floresta met z’n allen doorgereisd in twee pick-ups naar een dorpje in het westen genaamd Nova Bandeirantes in de zuidelijke Amazone, met als doel de zeldzame en bedreigde Harpij Arend proberen te fotograferen. De volgende dag morgens vroeg, in de pick-ups, al hobbelend over zandpaden het regenwoud in naar een locatie waar we deze Arend zouden kunnen waarnemen.
De harpij. is een van de grootste arenden ter wereld. Het verenkleed van de harpij is donkergrijs, met uitzondering van de asgrijze kop en de witte buik. Over de borst loopt een zwarte band. Beide geslachten hebben een kuif van lange veren op de bovenkant van de kop, die opgezet kan worden. De harpij heeft korte, maar zeer sterke poten met lange, sterk gekromde nagels. De brede vleugels zijn voor een vogel van deze omvang kort en stellen de harpij, samen met de beweeglijke staart, in staat in de dichte bossen te jagen. Vrouwelijke harpijen zijn gemiddeld een derde groter dan de mannelijke exemplaren. De lichaamslengte bedraagt 89 tot 102 cm, de spanwijdte 175 tot 220 cm en het gewicht 4 tot 9 kg(bron: Wikipedia).
We hadden geluk dat we deze nog jonge vogel konden spotten.
De harpij heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) niet zo groot. In geschikt leefgebied is harpij nog redelijk algemeen. De grootte van de populatie wordt geschat op 20 tot 50 duizend individuen. De harpij gaat in aantal achteruit. Deze fanatieke roofvogel heeft een enorme aantrekkingskracht op jagers en afschot is zeer nadelig voor de populaties van deze vogel die zich langzaam voortplant. Verder wordt gevreesd voor aantasting van zijn leefgebied, door de voortdurende ontbossingen. Als de jacht beperkt kan worden en als de landen waarbinnen het Amazoneregenwoud ligt een ecologische structuur scheppen van met elkaar verbonden stukken ongeschonden of goed beheerd secundair bos, dan kan de vogel van de Rode Lijst worden afgevoerd. Nu staat hij als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1](Bron Wikipedia)
Dit was het eerste blog van mijn reis naar de Pantanal.
Wordt vervolgd.